Bernard Courtalon
"mezar taşına seninle ilgili bir cümle yazılsa ne yazılırdı?"
benimkine " korkaktı, bi çok şeyi yapmaya cesaret edemedi" yazılacak...
hayatım hayallerim, isteklerim ve bunları gerçekleştirme konusundaki cesaretsizliklerimle geçiyor...
ömrümde cesaretli davrandığım her durumda kazanmama rağmen niye bu kadar cesaretsizim?
işte önemli soru bu...
oysa iş hayatımı da evlilik hayatımı da cesaretim belirledi
üstelik ölümü çok yakından gördüm. hayatın korkularla kaygılarla geçirilemeyecek kadar kısa olduğuna tanık oldum.
ölüm insanı nasıl da cesaretlendiriyor, hiç kimsenin hiçbir şeyin düşündüğün kadar önemli olmadığını gösteriyor sana , "ayıp olur" cümlesinin hayatını anlamsızca felç ettiğini fark ediyorsun...
üç yıl önce buraları terk ederek başka bir şehre gidip başka bir hayata geçmeye, başka insanlarla yaşamaya cesaretim vardı (kaybedecek bir şeyinin olmaması duygusu)
sonra devam etme mecburiyeti ile hayat beni yeniden oyalamaya, uyuşturmaya başladı...
ve artık cesur olduğum anlar o kadar az ki , zamanımın çoğu gene korkarak , endişelenerek ve vazgeçerek geçmekte...
cesareti olanlar hayatını değiştirebiliyor, hayallerini gerçekleştiriyor, rutinin, sıradanlığın, alışkanlıkların dışına çıkabiliyor...
cesaret riske girmek demek, riske girmemenin güvenli rahatlığı ise sıkıcı bir hayat demek...
hayatından memnun olmayan, sıkılan, şikayet eden ama öte yandan da hayatı değişecek diye ödü kopan insanlardan oldum yine...
garantici, korkak tarafım ile maceracı, cesur tarafım sürekli bilek güreşinde...
ama insan kendisi için gösteremediği cesareti değer verdiği başkası için gösterebiliyor, bunu da yaşadım ve kendime hayret ettim...
ve aslında içimizde tir tir titreyen bir korkak olsa da sandığımızdan daha cesur ve dayanıklı olabildiğimizi gördüm...
peki bunu sadece mecbur kaldığında değilde ihtiyaç duyduğun her an harekete geçirebilmenin yolu nedir?